Dhimbja e prindërve të 14-vjeçarit Eraldo Xhejo, i cili humbi jetën këtë verë në fshatin Pirg, është kthyer në një betejë të hidhur me sistemin e drejtësisë, një sistem i cili sipas tyre po i vret për herë të dytë.
Eraldo u godit për vdekje me thikë nga bashkëmoshatari i tij, Enedio Guri, ndërsa në ngjarje u përfshinë edhe babai dhe xhaxhai i autorit, të dy të arrestuar për fshehje provash dhe ndihmë ndaj autorit. Familja Xhejo mendoi se të paktën hapi i parë drejt drejtësisë ishte hedhur. Por vendimi i fundit i Gjykatës së Apelit i ka rrëzuar shpresat e tyre.
Gjykata vendosi që babai dhe xhaxhai i autorit të lihen në arrest shtëpie, duke ndryshuar masën e mëparshme të “arrestit me burg”. Ky vendim është marrë nga gjyqtarja Lutfije Celami, e cila me nënshkrimin e saj ka rikthyer në shtëpitë e tyre dy persona të dyshuar për pengimin e hetimit të një vrasjeje të mituri.
Edi Xhejo, babai i Eraldos, tregon se familjarët e autorit jo vetëm që nuk ndërhynë për të parandaluar konfliktin, por madje kanë fshehur edhe thikën me të cilën u krye krimi. Sipas tij, ndryshimi i masës së sigurisë është një goditje e rëndë, një mesazh se jeta e fëmijës së tij nuk peshon sa duhet në sistemin shqiptar të drejtësisë.
Ky rast ka ekspozuar edhe një herë plagët e vjetra të sistemit të drejtësisë në Shqipëri: vendime të pakuptueshme, masa sigurie të lehta për çështje të rënda, dhe një shkëputje të frikshme midis institucioneve dhe realitetit të familjeve që kërkojnë të vërtetën. Vendimi i gjyqtares Celami nuk është thjesht një akt procedural; ai ka kthyer në zero besimin e një familjeje të shkatërruar, të cilës i mohohet jo vetëm drejtësia, por edhe e drejta për qetësi dhe dinjitet.
Familja Xhejo sot kërkon vetëm një gjë: që drejtësia të ushtrohet me përgjegjësi të vërtetë dhe që vendimet të pasqyrojnë peshën e asaj që ka ndodhur. Sepse kur një fëmijë humb jetën dhe vendimet gjyqësore duken më të buta se vetë tragjedia, atëherë problemi nuk është vetëm te një gjykatës, por te një sistem i tërë që nuk po mban dot peshën e emrit që mban.
